Citroen Saxo 1.1 Hot - Fiat Punto 60
CITROEN SAXO 1.1 HOT - FIAT PUNTO 60Ιάσων και Αφροδίτη
Μετροπόντικες επιφανείας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα δύο αυτοκίνητα
της δοκιμής μας, τα οποία καταφέρνουν, ανάμεσα σε μετρό και μέτρα, να
δημιουργούν ζωτικό χώρο για το αυτοκίνητο στις πόλεις και του επόμενου
αιώνα.
ΣΤΗ μετά-απόσυρση ελληνική αγορά αυτοκινήτου, πολλές «αφύσικες» καταστάσεις
του παρελθόντος έχουν αποκατασταθεί, αποκτώντας τις πραγματικές τους
διαστάσεις. Ποιος αλήθεια έχει ξεχάσει τις αλήστου μνήμης «ειδικές» (για τη
χώρα μας) εκδόσεις, με τα μεγάλα αμαξώματα και τους αναιμικούς κινητήρες
των «7 φορολογήσιμων ίππων»;
Αυτοκίνητα-ανέκδοτα που έπαιζαν το ρόλο του πρώτου και μοναδικού οχήματος
ενός ληστρικά φορολογούμενου πολίτη.
H λαίλαπα της απόσυρσης, κατάφερε ν? απαγκιστρώσει τον Έλληνα από τέτοιου
είδους αντιλήψεις και, μεταξύ άλλων, να αποκαταστήσει και την έννοια του
αυτοκινήτου πόλης, φέρνοντάς το επιτέλους σε ευρωπαϊκή τροχιά. Έτσι, εν
έτει 1997, μπορεί κάποιος να στραφεί στους «7-8 ίππους» χωρίς ενδοιασμούς,
προσπαθώντας, πρώτα απ? όλα, να καλύψει τις απαιτήσεις του για έναν
ενδοαστικό «εξ-υπηρέτη».
Δύο από τις πιο αντιπροσωπευτικές προτάσεις στη συγκεκριμένη κατηγορία
είναι το Σιτροέν Σάξο των 1100 κ.εκ. και το Φίατ Πούντο 60 των 1242 κ.εκ.
Τα επιλέξαμε μάλιστα στις 5θυρες εκδόσεις τους όπου, εκτός των άλλων,
υπογραμμίζουν και τη φανερή πρόθεση των κατασκευαστών τους να στηρίξουν τις
ανάγκες μετακίνησης ενός νεανικού οικογενειακού προϋπολογισμού.
Κινητήρες - κίνητρα
O ιταλικός κινητήρας είναι ο γνωστός μας FIRE των 1242 κ.εκ., που πρόσφατα
αναβαθμίστηκε αποκτώντας 16βάλβιδη κεφαλή. Κίνηση κορυφής από τη Φίατ που
δημιούργησε νέα δεδομένα στην κατηγορία, αλλά και αρκετές απορίες.
Απορίες για την ανάγκη ύπαρξης της 8βάλβιδης έκδοσης, σε αγορές όπως η δική
μας, όπου η μικρή διαφορά τιμής δύσκολα αποτελεί το κυρίαρχο χαρακτηριστικό
του «target group» της συγκεκριμένης έκδοσης.
Αποφεύγοντας να εμπλακούμε σε πολιτικές αναλύσεις (αφού η ίδια η αγορά
είναι ο πρώτος και ο πιο έγκυρος αναλυτής), υπενθυμίζουμε απλώς ότι ο
εκπρόσωπος του γκρούπο στην κατηγορία αποδίδει 60 ίππους στις 5.500 σ.α.λ.
και μέγιστη ροπή 10 Kgm στις 3.000 σ.α.λ.
Το γαλλικό αλουμινένιο σύνολο της σειράς TU, γνωστό και από την παρουσία
του στο αντίστοιχο Πεζό 106, αποδίδει και αυτό 60 ίππους στις 6.200 σ.α.λ.
και ροπή 9,1 Kgm/3.800 σ.α.λ.
Οι 60 ίπποι λοιπόν, με καλά κλιμακωμένες σχέσεις (εύλογα «κοντές» οι 3
πρώτες και στα δύο αυτοκίνητα) έχουν να κινήσουν μικρά και ελαφρά
αμαξώματα. Κάτι που κάνουν με ξεχωριστή ευκολία, αφού επιτυγχάνουν στις από
στάση μετρήσεις μας αρκετά αξιόλογες επιδόσεις. Εκεί που υπολείπονται είναι
στις ενδιάμεσες επιταχύνσεις, πράγμα φυσιολογικό αν αναλογιστούμε τους
κυλινδρισμούς των κινητήρων.
Στις αναρτήσεις ακολουθείται η ίδια σχεδόν συνταγή, με γόνατα Μακφέρσον
εμπρός, υστερούντες βραχίονες πίσω (αντιστρεπτική εμπρός-πίσω στο Πούντο,
μόνο εμπρός στο Σάξο).
Παρά όμως την παρεμφερή συγκρότηση, η λειτουργία τους είναι αρκετά
διαφοροποιημένη, με εκείνη του Σάξο να δίνει έμφαση στην άνεση. Όχι πως το
Πούντο είναι δυσάρεστο σ? αυτόν τον τομέα, αλλά το όνομα Σιτροέν, ακόμα και
στα μικρότερά της μοντέλα, έχει γίνει συνώνυμο με την άνετη λειτουργία των
αναρτήσεων.
Φρένα (δίσκοι-ταμπούρα και για τους δύο, χωρίς ABS), συστήματα διεύθυνσης
(με υδραυλική υποβοήθηση μόνο στο Πούντο) και κιβώτια ταχυτήτων βρίσκονται
στο ίδιο πάνω κάτω λειτουργικό επίπεδο.
Γνωστές και μη εξαιρετέες...
...ποσότητες αποτελούν τα δύο αυτοκίνητα, αφού βρίσκονται ανάμεσά μας
αρκετά χρόνια. Δύσκολα όμως μπορούμε να πούμε ότι έχουν αρχίσει να
φανερώνουν σημάδια σχεδιαστικής κόπωσης. Τόσο το Πούντο όσο και το νεότερο
Σάξο καταφέρνουν να σταθούν χωρίς βιομηχανικά «συμπλέγματα» δίπλα στον πιο
σύγχρονο ανταγωνισμό. Προτείνοντας μάλιστα γραμμές και σχήματα λιγότερο
ακραία (βλ. KA) αλλά πάντα με έντονη προσωπικότητα.
Στο εσωτερικό η διαφορετική καταγωγή του καθενός γίνεται εύκολα αντιληπτή.
Ξεκινώντας από το Πούντο, όπου παρόλα τα χρόνια που έχουν περάσει,
εξακολουθεί ν? αποτελεί το δυνατό σημείο του αυτοκινήτου. Όχι τόσο για το
σχεδιασμό και τη -βελτιωμένη- ποιότητα κατασκευής και υλικών, όσο για την
εκμετάλλευση των εσωτερικών χώρων. Χώροι για επιβάτες -κυρίως- και
αποσκευές που ακόμα και σήμερα αποτελούν σημείο αναφοράς.
Το γαλλικό μίνι, αν και τα καταφέρνει καλά στο συγκεκριμένο σημείο για το
μέσον όρο της κατηγορίας, σίγουρα χάνει στην απευθείας σύγκριση με το
Πούντο. Πάντως στο χώρο αποσκευών, «παίζει στα ίσια», παρότι υπάρχει εδώ το
μειονέκτημα της μη ασύμμετρης αναδίπλωσης της πλάτης στα πίσω καθίσματα.
Από την άλλη, η Σιτροέν, έχοντας αποβάλλει το άγχος της διαφορετικότητας,
που με τόσο σθένος υποστήριξε παλαιότερα, δημιούργησε ένα μοντέρνο
εσωτερικό για το Σάξο, απόλυτα αποδεκτό από το μέσο οδηγό, χωρίς τις
εργονομικές ακροβασίες του παρελθόντος.
Σε ό,τι αφορά δε τον εξοπλισμό των αυτοκινήτων, «όλα τα λεφτά» εδώ είναι ο
κλιματισμός που υπάρχει στην έκδοση Hot του Σάξο και που ανατρέπει την
ισορροπία υπέρ του γαλλικού αυτοκινήτου.
Πάντως, αν δεν υπήρχε αυτό το στοιχείο, ο εξοπλισμός του Σάξο κρίνεται
απλώς επαρκής, με σημαντικότερο μείον την απουσία υδραυλικής υποβοήθησης
τιμονιού. Έλλειψη ιδιαίτερα έντονη, αφού στερεί τη δυνατότητα στο
αυτοκίνητο να είναι ευχάριστο και ευκολοδήγητο στην πόλη, και όχι μόνο.
Αντίθετα, στο Πούντο το υδραυλικό τιμόνι είναι στάνταρ, ενώ και ο υπόλοιπος
εξοπλισμός περιλαμβάνει τα απολύτως απαραίτητα (ηλεκτρικά εμπρός παράθυρα,
κεντρικό κλείδωμα).
H ποιότητα κατασκευής και για τα δύο βρίσκεται στα τυπικά βιομηχανικά
επίπεδα για την κατηγορία, χωρίς εξάρσεις προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Ένα
μικρό προβάδισμα θα δίναμε στο Πούντο, καθώς τα ανοιχτά χρώματα στα
πλαστικά και τα υφάσματά του, δημιουργούν μια πιο ευχάριστη αίσθηση για
όσους βρεθούν στο εσωτερικό του.
H εργονομία δεν παρουσιάζει κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα και στα δύο. Όμως και
εδώ το Πούντο παίρνει βραχεία κεφαλή, αφού η θέση οδήγησης είναι πιο σωστή
και με περισσότερες ρυθμίσεις.
Καλοκαίρι στην πόλη
Στην πόλη, όπου και τα δύο αυτοκίνητα βρίσκονται στο στοιχείο τους. Μικρά
σε μέγεθος, με ζωηρούς κινητήρες (περισσότερο, ίσως και λόγω ιταλικής
καταγωγής αυτός του Πούντο). Σε συνδυασμό δε με τα εύχρηστα και καλά
κλιμακωμένα κιβώτια δε δυσκολεύονται να επιβιώσουν σε μια οποιαδήποτε
σημερινή μεγαλούπολη.
Με κύριο άξονα περιστροφής την έννοια της πρακτικότητας, προσφέρουν αφειδώς
τις παντός καιρού -και κάθε μέτρου- υπηρεσίες τους. Ζητώντας μάλιστα από
τον ιδιοκτήτη τους ένα μίνιμουμ σ? ό,τι αφορά τα έξοδα για βενζίνες,
συντήρηση και την κάθε είδους συνεισφορά στην εισοδηματική πολιτική της
εκάστοτε κυβέρνησης.
Εκτός εργάσιμων ημερών, όταν ζητηθεί από τα δύο αυτοκίνητα να καλύψουν και
κάποιες εκδρομικές ανάγκες, σίγουρα δε θα δυσανασχετήσουν. Αλλά δε θα
λέγαμε ότι οι μεγάλες αποστάσεις είναι και το φόρτε τους, ιδίως αν η
οικογένεια είναι πολυμελής.
Πάντως, και σ? αυτή τη διαδικασία, τα πράγματα είναι μοιρασμένα. Πιο
ευρύχωρο και πιο ήσυχο το Πούντο, μπορεί να διατηρήσει αρκετά υψηλές για
την κατηγορία μ.ω.τ., χωρίς να πλέει ή να επηρεάζεται έντονα από πλάγιους
ανέμους.
Το ίδιο και το Σάξο, το οποίο είναι σαφώς πιο άνετο από πλευράς αναρτήσεων,
αλλά με ιδιαίτερα θορυβώδη κινητήρα και «μια ιδέα» λιγότερο ελαστικό (τα
-100 κυβικά δεν περνούν απαρατήρητα).
Εκτός αυτού, και τα δύο συμπεριφέρονται καλά αν πιεστούν, αφού είναι
ουδέτερα σε όλες σχεδόν τις συνθήκες με την υποστροφή, λόγω αδύναμων
κινητήρων, πρακτικά να απουσιάζει. Μικρή βελτίωση χρήζουν τα φρένα, που αν
και αποτελεσματικά, υστερούν σε αίσθηση.
Σε γενικές γραμμές πάντως, παρά το ότι, τύποις, τα δύο αυτοκίνητα
κατατάσσονται στα αυτοκίνητα πόλης, δεν παραλείπουν να καλύπτουν και
μερικές υπεραστικές ανάγκες που ζητά όποιος στραφεί σ? αυτά για το ένα και
μοναδικό αυτοκίνητο της οικογένειας.
Οικονομοτεχνικά και άλλα
Αν σταθούμε αυστηρά στα πρώτα, τότε τα πράγματα είναι απλά: 300 περίπου
χιλιάδες και ένας φορολογήσιμος ίππος λιγότερα και ένας κλιματισμός
επιπλέον, αποφαίνονται για το νικητή στη συγκεκριμένη ενδοευρωπαϊκή
σύγκρουση.
Το Σάξο όμως (γιατί περί αυτού πρόκειται) πέρα από την ονομαστική τιμή έχει
και τη χάρη, αφού είναι ένα αρκετά καλό αυτοκίνητο σε πολλούς επιμέρους
τομείς. Είναι γαλλικά άνετο, συμπεριφέρεται πολύ καλά στο δρόμο και έχει
έναν αξιόλογο κινητήρα.
Από την άλλη, αν δε μείνουμε αυστηρά στην -ευκαιριακά εν πολλοίς
διαμορφούμενη- λογική των τιμολογιακών πολιτικών της κάθε εταιρίας και
προχωρήσουμε πέρα από στενά ωφελιμιστικά κριτήρια, το Πούντο δείχνει -και
έχει- αρκετά ατού, υπολογίσιμης σημασίας.
H εκμετάλλευση χώρων-μέτρο σύγκρισης, ο ζωντανός κινητήρας, αλλά και το
πολύ καλό κράτημα δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Ιδίως από ένα
φανατικά ιταλόφιλο κοινό, το οποίο μάλιστα κατανοεί και ψηφίζει συνειδητά
τη λύση των 8 λιγότερων βαλβίδων.
MVP, λοιπόν, το Σάξο στη συγκεκριμένη κατηγορία μετά από μια πολύ αμφίρροπη
μάχη. Στην πραγματικότητα το Σάξο είναι πρώτο γιατί κάποιος θα πρέπει να
είναι δεύτερος._4Τ
Σιτροέν Σάξο
Υπέρ
Τιμή αγοράς
Οδική συμπεριφορά
Ανεση
Ελαστικός κινητήρας
Κατά
Θορυβώδης κινητήρας
Έλλειψη υδραυλικής υποβοήθησης στο σύστημα διεύθυνσης
Αίσθηση φρένων
Φίατ Πούντο
Υπέρ
Εκμετάλλευση εσωτερικών χώρων
Ζωντανός κινητήρας
Οδική συμπεριφορά
Κατά
Τιμή πολύ κοντά στο 16βάλβιδο
Αίσθηση φρένων